خونه !

یه وقتا از خونه و خانوادم متنفرم میشم انقدر که بعضی وقتا خودخواه میشن و بهم فشار میارن ! 

حالم خیلی بده !

یک نفر !

یک نفر هست که همیشه وبلاگ من رو صفحش بازه ! 

اصلا به حضور اون عدد یک عادت کردم ، یه وقتا که میبینم نیست میگم خب کجاس ؟ چرا نیست؟ 

اون یک نفری که صفحه وبلاگ منو اصلا نمیبندی ، بیا خودتو معرفی کن یکم بیشتر آشنا شیم حداقل !:))) 

وگرنه اسمت همچنان "سوژه ، عدد یک " میمونه ! 

خانواده ؟!

خوانواده همیشه اولین مامن هر شخصیه که قالب و ظرف شخصیت هر کسی رو میسازه . 

پدر و مادر مثل کوزه گری هستن ک گل رو شکل میدن و بعد ها دوستان و کلا دایره ی اجتماعی ، حکم نقاشی روی اون ظرف رو پیدا میکنن که به عقایدت رنگ و لعاب میده ! 

اگر یکی از پای های خوانواده بلنگه اون گل خوب شکل نمیگیره ! 

حالا شما تصور کن اگر هر دو ستون اصلی این خوانواده خودشون خوب شکل نگرفته باشن چی به سر اون شخصیت و کاراکتری میاد که قراره پرورشش بدن ! 

یه مشت بچه ی آسیب دیدرو وارد جامعه میکنن که اونا هم برای رفع نقصای خودشون ، بخاطر ضعف شخصیشون به بقیه آسیب وارد میکنن و یه طرح و نقش زشتی به شخصیت شکل گرفته ی اون شخص میدن ! 

خب این مساله یه سوال پیش میاره ! 

کی مقصره؟! ما ؟ پدر مادرای ما ؟ پدر مادرای پدر مادرای ما ؟ یه نسل قبل ترش؟ هممون ؟ هیچکدوممون ؟

مثلا یه شخصی یه خانواده از هم پاشیده داره که باعث شده عصبی یا افسرده یا عقده ای یا هر شکل خوب  یا بدی اما یه شکل افراطی به خودش بگیره ! ( منظورم از شکل افراطی اینه که مثلا یکی که محبت ندیده در وجه بد به شکل بد تری بی محبتی میکنه به دیگران و بهشون ضربه میزنه ! یا به شکل خوبش خیلی بیش از حد به دیگران محبت میکنه و ضربه میخوره ! )

بعد بهش میگن برو خداروشکر کن که جای فلانی یا مثلا بچه های سومالی نیستی یا سالمی و جای پیشرفت داری ! 

ولی آیا قبول ندارین مریض روحی اگه بیشتر از مریض جسمی مشکل افرین نباشه کمتر هم نیست؟ !! 

همه ی اینا تو ذهن ما اتفاق میفته ؛ ولی بازم نفهمیدم مقصر شرایط الان من کیه؟!

پ.ن: یه شب به شدت مزخرف داشتم .

 

ارزش !

همونطور که من ارزش کارای خیلیا رو نمیفهمم و درک نمیکنم ، خیلیا هم ارزش کاری که من براشون میکنم رو نمیفهمن و درک نمیکنن ! 

خیلی سادس ، نباید به کسی بیش از اندازه اهمیت بدی چون آدما از اهمیت دادنای زیاد انقدررر پر میشن که بالا میارن ! خیلی خیلی سادس از کسی توقع نداشته باش ! 

اینجوری اصلا منتظر چیزی نیستی که اگر نباشه یا نشه ، ناراحت بشی!

واسه همینه که حالمم گرفته باشه به کسی نمیگم ! 

چون یا طبق توقعم عمل نمیکنن ناراحت میشم یا خیلی بیشتر از توقعم عمل میکنن ، زده میشم ! 

ب همین راحتی !

داوینچی !

سریال شیاطین داوینچی یکی از بهترین سریالایی بود ک دیدم . 

منظورم محوریت اصلی داستان و برداشت هایی ک نسبت به سریالش داشتم . 

اولین چیزی ک ب شدت تکان دهنده بود برام و فکرم رو خیلی عجیب درگیر کرد ؛

این بود که "ایمان" ب هر فرقه یا مذهبی به هرچیز یا هر شخصی چقدر میتونه خطرناک و مخرب باشه ! 

چیزی ک نه تنها از نظر تاریخ ثابت شده بلکه در همین زمان حال هم قابل مشاهدس ! 

اینکه بخاطر ایمان ب چیزی ک بهش معتقدی ، جون خودت رو بگیری و حتی بدتر ! 

همراه خودت جون بقیه رو هم بگیری ! 

اینکه انسان وحشی ترین حیوان موجود رو کره ی زمینه ! 

میپرسی چرا؟! هر حیوان درنده ای ک میشناسی رو مد نظرت قرار بده ، ببین اونا یک بعد 

دارن و نسبت ب همون عمل میکنن . 

ولی ما آدما چندین بعد داریم و هر کدوممون یه استعداد مختص به خودمون ! 

ولی هممون میل و کشش عجیبی به درندگی و وحشی گری درونمون هست . 

یک جور جنون که انگار فقط سرکوب شده پشت نقابی به اسم تمدن و انسانیت که با هر فرصتی این نقاب میفته و به اصطلاح اون روی کثیفمون بالا میاد . 

لذتی که به طور آنی از کتک زدن یک بچه ی فضول یا یک حیوون نصیب آدم میشه ، میتونه مثال واضحی ازش باشه . 

به شخصه فکر میکنم هممون دچار جنونی هستیم که سعی میکنیم کنترلش کنیم . 

و در مورد ایمان داشتن ، دنیا جای خیلی بهتری بود اگر ایمان وجود نداشت. 

در مورد موجودیت یا اصلا وجود داشتن یا نداشتن خدا نظری ندارم . 

ینی نیاز دارم که باور داشته باشم وجود داره . الان که فکر میکنن میبینم نظریه تناسخ اگر واقعی باشه خیلی بیشتر دلالت به وجود خدا و عدالتش داره . حداقل میتونی سر خودتو شیره بمالی که اینایی که تو بدبختی و با نقص ب دنیا میان دارن تقاص زندگی قبل رو میدن . و انقدررر این قضیه تکرار میشه تا بالاخره روحشون پاک بشه و مفید واقع بشن و بالاخره بمیرن ! 

آدمای انگشت شماری تو دنیا هستن یا قبلا وجود داشتن که لایق احترام باشن ، بدون شک داوینچی یکی از اوناس . بخاطر سریالش نه ، بخاطر شخصیت واقعی و کار هایی که کرده میگم . 

خیلی کار ها تو زندگیم هست که میخوام انجام بدم که برنامه هاش تو ذهنم ، داره جمجمم رو از هم میپاشونه ! 

نمیدونم آخر این همه طرح و برنامه چی قراره بشه ! ولی امیدوارم حداقل یک دهم داوینچی خرد و عقل پیدا کنم و بتونم تو ذهن دنیا بمونم . 

شاید مسخره باشه ! ولی من همینقدر جاه طلب و خودخواهم !

نا امید شدن؟!

اینکه هی یکاری رو شروع کنی مشکلی نداره ! 

اینکه هر بار به یه طریقی شکست بخوری اشکال نداره ! 

مهم اینه ک نا امید نشی !! 

من هیچوقت نا امید نمیشم . 

پسرا !

الان دو تا زاناکس خوردم ک شب راحت بخوابم ، و سرم داره گیجی ویجی میره . 

فقط اومدم بنویسم ، پســــرا همتون برین ب جهنم :)))

اگر یه روز با یکی برخورد کردم ک ادم بود میامو حرفمو با سر بلندی پس میگیرمو معذرت میخوااام لعنتیا !:))

خدا؟!

خب ! امشب حس نوشتنم گرفته ! 

میدونی خداجون ، ن اینکه اعتقادمو بهت از دست داده باشم ، نه ! 

اتفاقا ب اینکه هستی و وجود داری اعتقاد دارم ! شاید ب خاطر اینه ک به این فکر ک تو وجود داری نیاز دارم ! ب تو نیاز دارم دقیقا برعکس تو ! و این عادلانه نیست ! 

ولی خب اعتمادمو بهت از دست دادم ! 

کم کم ب این اعتقاد رسیدم ک ب دنیا اومدن ماها اینکه کجا ب دنیا بیایم ، اینکه تو چ خانواده ای ب دنیا بیایم فقط بر حسب شانسه ! 

بعدشم تو مارو ول کردی تو این دنیای بی در و پیکر ! هر موقع میام سمتت انواع سختی رو روونه میکنی تو زندگیم ! هر موقع دور میشم رندگیم خوب میشه ! 

نمیخوام غر بزنم فقط میخوام امشب ازت بپرسم چرا ؟! 

این جمله " اگر شما بفهمید ب یه بچه میخواد تجاوز بشه جلوش رو میگیرید ؟ اگر جوابتون ارس پس شما از خدای خود بهترید " عمیقا منو بهم ریخته !  

این همه ادما دارن میمیرن از گشنگی از سو استفاده جنسی از هزار تا چیز دگ پس تو کجایی ؟  

مثلا بین طناز تو ایران با یکی تو عربستان با یکی تو اروپا تو خانواده ثروتمند و یا یکی تو سومالی چجوری فرق قایل شدی ؟؟ میدونم عدالت برابری نیست ولی این عین نا عدالتیه ! 

فقط بهم بگو چرا ؟! 

شاید برای تو هزاران سال یک ثانیه باشه ! ولی برای ما ادما با عمر محدود و کوتاه هر یک ساعت 60 دقیقه از عمرمونه ک داره تموم میشه ! عین یه ساعت شنی گنده !  

من هیچ وقت دگ نمیتونم 16 یا 17 یا 18 یا 19 سالگیمو برگردونم ! عمری ک خیلیا ازش لذت بردن و خیلیا هم مثل من نبردن ! 

حواست هست ک ما زمان نداریم بر خلاف تو ؟!

اگر باشی و وجود داشته باشی خودت تمام حرف های ذهنمو میدونی و اگر هم نباسی ک .. هیچ ! 

..!

خل وضع !

واقعا میتونم بگم این پست حکم انجام وظیفه رو داره و واقعا ذهنم خالیه :/ 

اصلا مگه میشه شب تو تاریکی ، همه خواب باشن و تو هم زل زده باشی ب سقف اتاقت و اشکال مختلف رو توهم بزنی ، بعد بارون ب شدت شروع بشه و از صداش ارامش بگیری ، بعد بوی خاک نم زده هم بیاد و نخوای بنویسی ؟؟ 

فک میکنم خوانندگان مطلب رو تا اینجای امر قانع کرده باشم ! 

از طرفی میدونید ؟! الان تو خنثی ترین مراحل زندگیمم ! الان خود خودمم یه دختر عصبی و مبهم . اصلا خودمم نمیدونم با خودم چند چندمو کلا چی میخوام ! 

ینی واقعا چی میخوام ؟! فقط خل شدم هی کارا و ایده های جدید ب ذهنم میرسه و سریع شروع ب انجام دادنش میکنم و اینجوری میشه ک تازه شب موقع خواب وقت میکنم افکارمو ک بی شباهت ب بازار شام نیست یه نظم و ترتیبی بدم ! 

ب اضافه اینکه انقدر ب چیزای ماورالطبیعه علاقه دارم ک از فرط نفهمیدنشون دارم میترکم و کلا دلم میخواد با سر برم تو دیوار !!! 

اصلا بگید ببینم کدومتون در حالی ک رژیم دارید هوس درست کردن غذاهای عجق وجق ب سرتون میزنه در حالی ک رژیم سفت و سخت دارین و لب ب اون غذا نمیزنید ؟! 

یا کدومتون میرید کلتونو شکل میوه بلوبری آبی میکنید ؟! 

یا کدومتون در حالی ک تصمیم جدی برای بلند کردن مو هاتون دارین ، میرین چهار سانتی کوتاهش میکنین ؟!  

یا کدومتون هوس تاتوی بزرگ رو کمترتون کردین و پدر مامانتونو در اوردین ک الا تاتو میخوام در حالی ک میدونید ماه بعد در ب در دنبال یکی میگردین ک با لیزر پاکش کنه ؟! 

اصلا میدونید من در اوج مشکلات خوشبختم ! چون کلا یه جو عقل در سر بود ک از کف رفته !  

فعلا تا همینجا از لحظات ملنگی من لذت ببرید تا در اسرع وقت ب خدمتتون برسم :D 

 پ.ن: ب خدمت رسیدن از باب خوب نه از باب اسفالت نمودن خاکیان محترم :d 

 پ.ن 2 : شانس آوردین ذهنم خالی بود وگرنه شاهنامه تحویلتون میدادم =))))) 

مسخرس !

میدونی چی مسخرس ؟! 

ترسیدن از نبودنه آدمی ک ، هیچوقت نبوده ! 

تو مرامم نیست آدمی ک اون مدلی دلمو بشکنه ، 

اون مدلی رفتار کنه ، جزء دوستام ب حساب بیاد ! 

آخ چقدر خستم !! 

خسته از بی معرفتی یه جماعت ، ولی هنوزم قدرت دارم ! 

چون یکی دگ پشتمه . یکی ک همیشه هست ! 

هنوزم رو پاهام وایسادم ! 

میخوام ۱۰ سال بعد خودمو و اونارو ببینی تا بفهمی چی میگم.