آدما هیچوقت عوض نمیشن !
هیچوقت ب امید اینکه رابطتون با آدم قبلی دگ مثل قبل نمیشه ، جلو نرین !
تنها کاری ک ازتون بر میاد اینه که خودتونو عوض کنید و ازون آدم فاصله بگیرید!
من نمیگم آدما همه بدن من خوب .
من میگم یه سری از ادما هیچوقت با ما مچ نمیشن . بهترین کار اینه که مقاومت نکنیم و کنار بذاریمشون ! همینقدر راحت .
+ اینکه باید باید باید این حس شیشم لعنتی رو بهش توجه کنم چون همیشه خدا معلوم میشه درست حدس زدم !
ناراحت چیزی نیستما فقط فاصله میگیرم و برای خودم دردسر نمیتراشم !
این روزا واقعا خستم !
از نظر جسمی البته ! ولی خب از نظر روحی ..
یکم بهتر از همیشمم ، استقلال داشتن فشار زیادی رو به آدم وارد میکنه ولی خیلی خوبه!
اینکه بتونی برای خودت برنامه بریزی و مقداری از احتیاجات خودت رو بدون وابستگی ب کسی رفع کنی ، خیلی خوبه !
امروز داشتم فکر میکردم که خب من از آیندم چی میخوام؟!
نمیشه گفت نمیدونم چی میخوام ولی میتونم بگم انقدر پراکنده و ضد هم و بی ربط به همن که حس میکنم نمیدونم ک چی میخوام !
و خب منم مثل خیلیای دگ نمیدونم که "آینده" چی تو سرش داره و قراره منو تا کجا ها بکشونه !
مثلا 6 سال پیش داشتم خودمو برای کنکور حقوق اماده میکردم و کلییییییی برنامه داشتم ب خوابمم نمیدیدم زندگیم اینجوری بچرخه که مهاجرت اجباری داشته باشم و بعدشم بخوام پزشکی بخونم !
الان که ب 6 سال اخیر نگاه میکنم واقعا تصمیمم راسخ تر میشه که از همین لحظم لذت ببرم و برای آینده طولانی مدت برنامه های عجق وجق نریزم !
نمیدونم فردا قراره چی بشه ولی این روزا حال شاد و در عین حال افسرده ای دارم !
و به معنای واقعی خودمو خسته تر از همیشه میبینم !
بیشتر انرژیم صرف کشمکش درونی و حال و هوای عجیب و غریبم ، میشه !
و آخر شب یه من میمونم یه ذهن در حال انفجار که پر از ایده های پراکنده و یا نا تمومه که کنارش کمبودای احساسیم کله ملق میزنه و عرض اندام میکنه و بهم خیلی عجیب فشار میاره !
و گاهی واقعا نیاز دارم به یکی که الکی باهاش چرت و پرت بگم و ب چیزای الکی بخندم تا فکرمو یکم عقب برونم ولی بعدش ..
حالم خیلی بد تر میشه !!
میگما ..
خوش بحال آلزایمری ها ..!
یه وقتا از خونه و خانوادم متنفرم میشم انقدر که بعضی وقتا خودخواه میشن و بهم فشار میارن !
حالم خیلی بده !
یک نفر هست که همیشه وبلاگ من رو صفحش بازه !
اصلا به حضور اون عدد یک عادت کردم ، یه وقتا که میبینم نیست میگم خب کجاس ؟ چرا نیست؟
اون یک نفری که صفحه وبلاگ منو اصلا نمیبندی ، بیا خودتو معرفی کن یکم بیشتر آشنا شیم حداقل !:)))
وگرنه اسمت همچنان "سوژه ، عدد یک " میمونه !
همونطور که من ارزش کارای خیلیا رو نمیفهمم و درک نمیکنم ، خیلیا هم ارزش کاری که من براشون میکنم رو نمیفهمن و درک نمیکنن !
خیلی سادس ، نباید به کسی بیش از اندازه اهمیت بدی چون آدما از اهمیت دادنای زیاد انقدررر پر میشن که بالا میارن ! خیلی خیلی سادس از کسی توقع نداشته باش !
اینجوری اصلا منتظر چیزی نیستی که اگر نباشه یا نشه ، ناراحت بشی!
واسه همینه که حالمم گرفته باشه به کسی نمیگم !
چون یا طبق توقعم عمل نمیکنن ناراحت میشم یا خیلی بیشتر از توقعم عمل میکنن ، زده میشم !
ب همین راحتی !
سریال شیاطین داوینچی یکی از بهترین سریالایی بود ک دیدم .
منظورم محوریت اصلی داستان و برداشت هایی ک نسبت به سریالش داشتم .
اولین چیزی ک ب شدت تکان دهنده بود برام و فکرم رو خیلی عجیب درگیر کرد ؛
این بود که "ایمان" ب هر فرقه یا مذهبی به هرچیز یا هر شخصی چقدر میتونه خطرناک و مخرب باشه !
چیزی ک نه تنها از نظر تاریخ ثابت شده بلکه در همین زمان حال هم قابل مشاهدس !
اینکه بخاطر ایمان ب چیزی ک بهش معتقدی ، جون خودت رو بگیری و حتی بدتر !
همراه خودت جون بقیه رو هم بگیری !
اینکه انسان وحشی ترین حیوان موجود رو کره ی زمینه !
میپرسی چرا؟! هر حیوان درنده ای ک میشناسی رو مد نظرت قرار بده ، ببین اونا یک بعد
دارن و نسبت ب همون عمل میکنن .
ولی ما آدما چندین بعد داریم و هر کدوممون یه استعداد مختص به خودمون !
ولی هممون میل و کشش عجیبی به درندگی و وحشی گری درونمون هست .
یک جور جنون که انگار فقط سرکوب شده پشت نقابی به اسم تمدن و انسانیت که با هر فرصتی این نقاب میفته و به اصطلاح اون روی کثیفمون بالا میاد .
لذتی که به طور آنی از کتک زدن یک بچه ی فضول یا یک حیوون نصیب آدم میشه ، میتونه مثال واضحی ازش باشه .
به شخصه فکر میکنم هممون دچار جنونی هستیم که سعی میکنیم کنترلش کنیم .
و در مورد ایمان داشتن ، دنیا جای خیلی بهتری بود اگر ایمان وجود نداشت.
در مورد موجودیت یا اصلا وجود داشتن یا نداشتن خدا نظری ندارم .
ینی نیاز دارم که باور داشته باشم وجود داره . الان که فکر میکنن میبینم نظریه تناسخ اگر واقعی باشه خیلی بیشتر دلالت به وجود خدا و عدالتش داره . حداقل میتونی سر خودتو شیره بمالی که اینایی که تو بدبختی و با نقص ب دنیا میان دارن تقاص زندگی قبل رو میدن . و انقدررر این قضیه تکرار میشه تا بالاخره روحشون پاک بشه و مفید واقع بشن و بالاخره بمیرن !
آدمای انگشت شماری تو دنیا هستن یا قبلا وجود داشتن که لایق احترام باشن ، بدون شک داوینچی یکی از اوناس . بخاطر سریالش نه ، بخاطر شخصیت واقعی و کار هایی که کرده میگم .
خیلی کار ها تو زندگیم هست که میخوام انجام بدم که برنامه هاش تو ذهنم ، داره جمجمم رو از هم میپاشونه !
نمیدونم آخر این همه طرح و برنامه چی قراره بشه ! ولی امیدوارم حداقل یک دهم داوینچی خرد و عقل پیدا کنم و بتونم تو ذهن دنیا بمونم .
شاید مسخره باشه ! ولی من همینقدر جاه طلب و خودخواهم !
