جسد احساسات !
شده دست به قلم بشی و حتی یه کلمه از ذهن مشوشت به کاغذ منتقل نشه؟؟
نمیدونم آدما چجوری شاعر میشن؟! چجوری اون همه احساس رو ب کلمه تبدیل میکنن؟!
مطمینم اگر یه روزی شاعر میشدم ، تمام شعر هام تبدیل میشد به یک تک مصراعی با چند تا نقطه !
شاید برای همین بهم میگه چقدر سردی ! آه راجبش تاحالا چیزی نگفتم؟!
شاید چون برام جدی نیست اونقدری ک بخوام چیزی بگم ! شایدم ..
میدونی ؟! اون بیست سالشه ! جوونه و خام ! ولی معصومیتش عین یه پسر ۱۶ سالس !
همین باعث میشه برام جدی نشه .. ! چون اون معصومیت رو من خیلی وقته ک ندارم .
میفهمم درگیر شده ، نمیدونم چجوری برم ک دلش نشکنه ..
میدونی اون بی ادب نیست ، بد دهن نیست ، سیگاری و قلیونی نیست ، دروغگو نیست ، دختر باز نیست !
زبون باز نیست ! زود معذرت میخواد حتی اگر مقصر نباشه ! توضیح میده !! اون همون چیزیه ک اگر ۴ ساله پیش
میومد توی زندگیم من تا آخر دنیا باهاش میرفتم !
ولی الان .. مطمئنم جز زخمام چیز دگ ای ک لیاقتش باشه ندارم ک بهش بدم .
باید صبر کنم ، همه ی زخمام رو زمان تسکین بده .
این نفرت رو از دلم بشوره بعد شاید وقتش باشه ک یکی بیاد !
یکی ک کوه باشه و اینبار بشه بهش تکیه کرد ! یکی ک مرد باشه !
از خودم تا خودم خیلی راه هست ، روزی ک به خودم برسم این زخما هم خوب میشن.
میدونی ؟! من خیلی آدم عجولی بودم ! ولی مسیر زندگی صیقلم داد تو انتظار و صبوری !
الان صبرم رفته بالا ، وایسادم تا ببینم ..! معنی سپردن به خدا همینه دگ !
آدمهایی ک اینجا اذیتم کردن بعد یکی دو سال دونه دونه خدا نشونم داد بدتر از ک کاری بام کردن سرشون اومد .
نمیگم دلم خنک شد ! نه ! ولی ناراحتم نیستم براشون !
درونم یه قبره ک توش احساساتم دفن شده !!!! هر چند وقت یبار میرم بالا سرش میشکافمش تا بوی گند جسده این
احساسات یادم بیاره دگ خریت نکنم ! امروز هم از اون روزا بود !
به قول تی دی :
یه موقعی دلت تنگ بود برامُ ، دنیا مهم نبود رنگاش برات
ولی الآن شدی "انگشت نما" و ، این کارت بدتر بود از فحش برام
با رفتارت شدی نمک رو زخمُ ، به خاطر تو یکی من عقب موندم
از همه چی الان پشیمونم ، که فکر به تو بوده کارِ هر روزم
خودت اینجا پیش من اما دلت جایی دیگه
یه روزی خوب ، یه روزی سردتر از پیشِ حرف آخر
نمونده بین ما ، همه چی تموم شد ، فقط با یه انتخاب
حرفات می لنگید هر بار یه جاش ! کاش ، دروغات یه حد و اندازه داشت
یه روز بمون یه روز تنهام بذارُ ، عادی شده اینکه باشی هر بار یه فاز
هیچ کسی نبود به جات اصلاً ، نکردی واسه یه بار درکم
رو پیچ بودی و هزار ترفندُ ، اشتبام این بود که روت حساب کردم
خودت اینجا پیش من اما دلت جایی دیگه
یه روزی خوب ، یه روزی سردتر از پیشِ حرف آخر
نمونده بین ما ، همه چی تموم شد ، فقط با یه انتخاب
